De Iraanse Azar Nafisi doceerde Engelse literatuur aan de Universiteit van Teheran, maar mocht in haar colleges de westerse klassiekers niet meer behandelen. Samen met haar meest getalenteerde studentes verzon ze een list. Twee jaar lang, elke donderdag, kwam een groep van zeven jonge vrouwen in het geheim bij haar thuis bij elkaar, om te praten over de verboden boeken uit de westerse literatuur die ze gelezen hadden.
Lolita lezen in Teheran is het onvergetelijke verhaal van deze vrouwen en hun verboden bijeenkomsten, en van de ervaringen van één moedige vrouw, Azar Nafisi, die het vrije woord belangrijker vond dan het verbod van de Iraanse overheid. Het is een bijzonder boek over moed en verdriet, en over de triomf van de verbeelding.