Diaryatou wordt geboren in 1985 in Guinee, als een van de tweeëndertig kinderen van haar vader. Ze wordt opgevoed door haar oma in een dorpje op het platteland zonder elektriciteit. Op haar veertiende krijgt ze een ‘kans’ die voor maar weinig anderen is weggelegd: ze wordt uitgehuwelijkt aan een dertig jaar oudere man die voor de Europese Unie in Nederland zegt te werken. De man neemt Diaryatou mee naar Rotterdam, waar hij al een andere vrouw blijkt te hebben. Hij gebruikt Diaryatou als seksslaafje en verbiedt haar buiten hun appartement te komen. Al snel raakt Diaryatou zwanger, maar voordat ze doorheeft wat er aan de hand is, krijgt ze een miskraam. Ook haar tweede kind verliest ze, omdat haar man weigert medische hulp in te roepen tijdens de bevalling.
Wanneer Diaryatou met haar man naar Frankrijk verhuist,hoopt ze op een beter leven, maar het geweld en het seksuele misbruik gaan onverminderd door. Tot Diaryatou op een dag op televisie een vrouw ziet die vertelt hoe ze is gevlucht van haar gewelddadige man. Op dat moment vindt Diaryatou de moed om haar koffers te pakken en voor zichzelf te kiezen.
Mijn jeugd hield op in Rotterdam is een schokkend boek waarin Diaryatou – nu 21 – zonder bitterheid vertelt over haar jonge,geschonden leven.