Een roman over een fenomeen waarover men niet uitgepraat raakt en die daar allerminst verandering in wil brengen. Fijnzinnige humor en psychologisch inzicht gaan hand in hand in deze roman die de lezer een spiegel voorhoudt.
Bestaat de Nieuwe Man echt? Of is hij een wensdroom of een marketingproduct? Hoe deden moeders het toen er van Nieuwe Mannen geen sprake was? Hoort bij de Nieuwe Man ook een Nieuwe Vrouw en is Celia Borstlap zo’n vrouw? En tot slot de meest prangende vraag: zullen er straks nog mannen zijn?
Ingrid Vander Veken (1949) is journaliste en columniste. Ze schreef theater en scenario's voor televisie en ballet, twee verhalenbundels (Tiramisu, 1991 en Cru Bourgeois, 1993) en een roman over schizofrenie (Papavers, 1997). Haar eerste jeugdboek, Sam (2000) werd genomineerd door de Kinder- en Jeugdjury en bekroond met een Boekenwelp. In 2002 verscheen Olikonijneendpauwpanter (2002), een fabel op rijm over vreemd zijn en vooroordelen.