De kloof tussen het rijke Westen en het arme Tibet is enorm. De welvaart van de geindustrialiseerde landen gaat volgens Robert Thurman echter voorbij aan de ontwikkeling van innerlijke waarden. Mensen worden vaak beschouwd als bezittingen of als concurrenten en veel energie wordt gestoken in de vergroting van materiele welvaart. In het afgelegen en in materieel opzicht minder ontwikkelde Tibet is de zoektocht naar geluk veelal het doel en lijkt die ook meer geintegreerd in het dagelijks bestaan.