In het Jaar voor zijn overlijden was jaap van Meekren bezig met het schrijven van zijn herinneringen. Een groot aantal hoofdstukken liet hij voltooid achter: feiten over en analyses van zijn gesprekken en contacten met bijvoorbeeld premier De Quay Vadertje Drees, de Beatles en Prins Bernhard. Het is een boek geworden over de ontwikkelingen en achtergronden van de televisiejournalistiek, met als hoogtepunten de reportage over Turken in Rotterdam en de interviews met Albert Speer en de Zwarte Weduwe.

Jaap was een zeer gerespecteerd journalist, die zich niet laat manipuleren door omstandigheden, maar wiens vakmanschap en uitsraling zo groot waren dat politici, zelfs bij kabinetformaties, hun agenda aanpasten aan de uitzending die Van Meekren tot zijn beschikking had.

Is het boek vooral een autobiografisch document, het heeft ook een biografisch aspect dankzij de bijdragen van voormalige collega's en vrienden als Rene Eijbersen, Bernard Hammelburg, Ruud Henderiks. Hans Weijel en Fons van Westerloo.