Peregrinacao van Fernao Mendes Pinto (gereed in 1569, uitgegeven in 1614) behoort tot de klassieke meesterwerken van de Portugese literatuur.

In de zeventiende eeuw werd het bock in verschillende talen vertaald (in 1671 in het Nederlands) en vele malen herdrukt. Pas de laatste jaren verschenen op- nieuw vertalingen, zoals de Franse uitgave Peregrination en de Engelse editie The t ravels of Mendes Pinto, die door de pers zeer lovend werden ontvangen. De nieuwe Nederlandse vertaling is van Arie Pos.

Al geeft Pelgrimsreis verslag van ware gebeurtenissen, toch leest het als een boeiende roman, omdat de verhalen van Fernao Mendes Pinto zo fantastisch zijn: wat maakte iemand die als een van de eerste Europeanen in Japan terecht kwam allemaal mee? Hoe bereikte hij deze verre streken? Mendes Pinto moet een olifantegeheugen hebben gehad, want hij begon zijn verhalen pas neer te schrijven na meer dan twintig jaren rondgereisd te hebben, ’waarin ik dertien maal gevangene was en zeventien maal werd verkocht, in de gebieden van Indië, Ethiopië, Arabia Felix, China, Tartarije, Makassar, Sumatra en vele andere provincies van die oosterse archipel aan de uiterste grenzen van Azië’. In de volksmond luidde zijn naam: Fernao Mendes Minto (=ik lieg), omdat men niet kon geloven dat deze avonturen werkelijk beleefd waren.