"We logeerden in de bergen, met weinig mensen, Einstein was er ook. Voor we weggingen nam ik een boek van hem mee, en toen we in onze eigen berghut terug waren begon ik erin te lezen. Na de eerste bladzij merkte ik dat het boek uit losse bladen bestond, pagina 2 had een enkele correctie, verderop veel meer, achterin was ergens een klein geel papiertje met keurig geschreven vergelijkingen, en ten slotte vond ik zelfs een paar brieven. Ik mag dit niet lezen vertelde ik Tineke, ik moet het terugbrengen. Ik kon de weg in het donker vrij goed vinden, en kwam in een tuin terecht waar Einstein in zijn gebruikelijke losse trui en broek gekleed, bezig was tomatenplanten uit de grond te trekken. Wat leren we hieruit, zei hij? Dat elke tomaat..., en hij begon zo wild te lachten dat ik mij afvroeg of we in een gesticht woonden."

Leo Vroman (1915) is dichter en bioloog. In 1964 ontving hij de P.C Hooftprijs en in 1996 de VSB Poëzieprijs. Op verzoek van de Prom hield hij in 2003 een herfst lang een dagboek bij. Het resultaat is verrassend en fantasierijk, soms ontroerend en intiem. Een uitgelezen mogelijkheid om Leo Vroman van zeer nabij te leren kennen.