In een tijd waarin herbestemming van kerken aan de orde van de dag is, is kennis over de constructieve ontwikkeling van kerkkappen van groot belang. Kerkkappen in Nederland 1800-1970 geeft voor het eerst een blik op de schemerduistere ruimte tussen het imposante dak en het plafond van kerken. Naar aanleiding van een tiental pas gerestaureerde kerken beschrijft architectuur- en bouwhistoricus Ronald Stenvert in samenwerking met de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed de ontwikkeling van de kapconstructies in de periode vanaf de 19e eeuw tot aan 1970.
Kerkkappen in Nederland 1800-1970 beschrijft de ontwikkeling van traditionele gestapelde houtconstructies tot modernere bouwvormen. Vanuit een bredere cultuurhistorische context wordt ingegaan op de ontwikkeling van de toegepaste hang-, schoor- en springwerken in de kapconstructies. Ook het gebruik van moderne materialen als ijzer, beton en gelamineerde spanten komt aan bod. Het boek bevat een uitgebreide bronnenlijst, een lijst met termverklaringen, een uitvoerig register en een samenvatting in het Engels.
Over de auteur:
Ronald Stenvert (1955) is werkzaam als architectuur- en bouwhistoricus bij het Bureau voor Bouwhistorie en Architectuurgeschiedenis in Utrecht, waarvan hij medeoprichter is. Hij was hoofdauteur van de reeks Monumenten in Nederland (1995-2006). In 2012 verscheen zijn boek