Gespeeld is er overal en altijd. In de Middeleeuwen behoorden spelletjes zoals dobbelen, schaken, dammen, het molenspel, triktrak en, later, het kaartspel tot het tijdverdrijf van adel en burgerij. Schaken en dobbelen werden eerst afgekeurd door de geestelijkheid, die er niets dan ledigheid en duivels vertier in zag. Later werd het schaken oogluikend toegestaan en konden alle genoemde spelen zelfs gebruikt gaan worden voor didactische en moraliserende doeleinden. Vooral het schaakspel leende zich voor allegorische interpretaties. Spelen vervulden een grote rol in het gezelschapsleven. Voor de bestudering van middeleeuwse (bord-)spelen hebben we de beschikking over bewaard gebleven speelmateriaal, teksten die de regels van de spelen behandelen, beschrijvingen van spelen en teksten die het spel allegorisch interpreteren. In 'Spelen in de Middeleeuwen' wordt een beeld geschetst van de geschiedenis van de spelen en hun spelregels, de sociale rol van het spel en de veranderende waardering die men aan het spel hechtte.