In De allesvrezer worden de lief de en de dood afgewisseld met geestdodende televisiespellétjes, almachtige makelaars en sport scholen als slavengaleien. Het leven van alledag wordt in de beleving van Ingmar Heytze (Utrecht, 1970) niet zelden een onwerkelijk schouwspel. In de gedichten klinkt bovendien vaak de stem van een allesvrezer door: een hypernerveus karakter dat overal rampen vermoedt en opgezadeld is met een plomp figuur en hypochondrische aard. In feite heeft hij maar één wapen tot zijn beschikking: de taal. Zijn woorden maken het immers mogelijk zich te verzoenen met zichzelf, het bestaan en het universum. Met De allesvrezer publiceert Ingmar Heytze zijn tweede dicht bundel. De aansprekende en vaak humoristische verzen zijn helder, eigentijds en voor iedereen herkenbaar, en gelden als aanrader zowel voor de liefhebbers als voor degenen die de moderne Nederlandse poëzie al bijna hadden opgegeven.