Ik wilde je iets moois vertellen

Ik wilde je iets moois vertellen, niet over het donker
waar we heen gaan, hoe de wereld stopt
met draaien, vlam vat, valt –

ik wilde je iets goeds vertellen,
over hoe jij groter wordt en mooier,
dat ik doodga van geluk om jouw bestaan.

Ik wilde je iets moois vertellen maar je slaapt.

’s Avonds, als zijn gezin slaapt, trekt een dichter zich terug op zolder. Met uitzicht op de groene muur van een monumentaal kerkhof, een gitaar op schoot en een borrel onder handbereik neemt hij afscheid van zijn jeugd, van overleden collega’s en vrienden. Zo ontstaat er ruimte om te reiken naar wat het menselijk verstand te boven gaat.
Ik wilde je iets moois vertellen is een hartveroverende bundel over liefde, verwondering en vergankelijkheid.