Zien en zien is twee. Men kan zien zonder dat dit enige indruk achterlaat, maar het kan ook een diepe, blijvende ervaring zijn. Het 'zien' vond plaats in de tien jaar dat de auteur Albert Bakker (1933) vanuit zijn werk, missionair predikant van de Gereformeerde Kerk van Rotterdam, binnen het Wijkpastoraat Oude Noorden, intensief optrok met Marokkaanse mannen van de eerste generatie. Zijn opdracht was: relatieopbouw met migrantenmannen en hun gezinnen. Hij heeft ze gezien en zij hebben zich laten zien, zes Marokkaanse mannen in hun levensverhaal dat zij prijs wilden geven. In de verwerking van die verhalen tracht de auteur zo strikt mogelijk uit te gaan van wat hij zag en hoorde. Hij sluit het boek af met een persoonlijk verhaal over wat deze jaren met hem hebben gedaan.