Het begin van de moderne tijd beschrijft de periode tussen 1900 en het begin van de Eerste Wereldoorlog in 1914, een tijdperk dat bruiste van verwachtingen en energie. Het begin van de 20e eeuw was een tijd van gedurfde uitvindingen: de gebroeders Wright voerden als eersten een gemotoriseerde vlucht uit, Marconi stuurde zijn eerste radiosignalen de oceaan over, Einstein poneerde zijn relativiteitstheorie, en Marie Curie isoleerde radium. Ook kunstenaars, van Matisse tot Picasso, ontketenden een revolutie en verbaasden hun tijdgenoten met een explosief gebruik van kleur en met de eerste experimenten van kubisme en abstracte kunst. Henry Ford maakte met het Model T de auto tot een massaproduct. Intussen vochten de socialisten voor de rechten van de arbeider en eisten vrouwen kiesrecht. In deze periode van pracht en praal controleerde slechts een klein aantal landen in Europa het grootste deel van de wereld. Deze imposante machtsstructuur begon echter scheuren te vertonen. In 1905 kreeg Rusland te maken met revolutie en moest het in oorlog tegen Japan een bittere nederlaag incasseren. Nationalisme vierde hoogtij, op de Balkan gistte het en het rijke Duitsland deed geen moeite zijn ambities te verbergen. Het oude machtsevenwicht begon te wankelen en zou ten slotte in een oorlog ten onder gaan.