Het Dagende Niets pretendeert niet meer dan een beschrijving te zijn van een eerste, allereerste bewustwording, voortgebracht via de Zen-techniek.

Janwillem van de Wetering, discipel van een Japanse meester, beschrijft hoe hij, na diens dood, zijn training voortzet in Amerika. Ergens in een kleine nederzetting aan de kust van de Verenigde Staten, leert een meester zijn leerlingen hoe zij alleen iets kunnen bereiken door los te laten, terwijl – en dat is misschien het meest onbegrijpelijke van de methode van deze boeddhistische gemeenschap – zij steeds gedwongen worden hun uiterste best te doen.
Voor velen zal dit, hier en daar wat cynisch aandoende verhaal een verademing zijn en misschien zelfs aanleiding tot de conclusie dat het alledaagse leven een groot en prachtig mysterie is, een mysterie dat niet buiten ons om gaat maar waar wij, illusionaire eenheden, deel van uitmaken.