In september 1969 lanceerde Roel van Duijn het idee van Amsterdam-Kabouterstad en een half jaar later volgde de proclamatie van de Oranjevrijstaat. Hiermee brak de bloeitijd van de Kabouterbeweging aan. Met hun vrolijke, spontane acties kwamen de kabouters haast dagelijks in het nieuws. In een sfeer van optimisme en verbondenheid barstte een explosie van initiatieven los: een autovrije binnenstad met meer bomen; winkels met onbespoten voeding; verzet tegen de woningnood; meer zeggenschap van bewoners over hun eigen buurt, etc. Deze en andere vernieuwende ideeën werden op ludieke wijze onder de aandacht gebracht, zowel binnen de gemeenteraad als daarbuiten. Na een paar jaar was er echter weinig meer over van dit enthousiasme: de Kabouterbeweging ging ten onder aan onderlinge ruzies en raakte al snel in de vergetelheid. In 'Louter Kabouter" volgen we de geschiedenis van de Kabouterbeweging en daarbij wordt duidelijk hoe actueel sommige van haar ideeën nog steeds zijn. Met behulp van uniek archiefmateriaal en persoonlijke gesprekken met meer dan honderd ex-kabouters schreef Coen Tasman dit eerste boek over een sociale beweging die verrassend veel sporen blijkt te hebben nagelaten in de hedendaagse maatschappij. De auteur maakte zelf ook deel uit van de beweging.