De herinneringen aan het speelgoed dat je ooit bezat zijn dikwijls - in al hun onnauwkeurigheid of soms worderlijke precisie - de meest intense, de meest gekoesterde.
Wat eens tot de verbeelding sprak, de ontluisterende, geheimzinnigheid en plotseling besef, dit alles komt in deze poëzie van Tentije vanuit verschillende invalshoeken aan bod.
Het verlorene blijkt, althans voor de duur van het gedicht, toch nog te kunnen worden teruggeroepen.