Binnen de christelijke kunst zijn vele meesterwerken ontstaan, maar geen daarvan heeft het mysterie van het christendom zo opvallend gestalte weten te geven als Het laatste avondmaal van Leonardo da Vinci. Dankzij de restauratie, waarbij resten van de oorspronkelijke beelden zijn vrijgekomen en latere overschilderingen zijn verwijderd, kunnen we ruim vijfhonderd jaar na het ontstaan van dit meesterwerk voor het eerst deze schildering in haar oorspronkelijke vorm bewonderen. Michael Ladwein wijst ons op talrijke details die kunnen bijdragen tot een nieuwe verklaring van dit werk. Hij bespreekt allerlei elementen van de voorstudies, de ontstaansgeschiedenis en de politieke en kunstzinnige situatie aan het eind van de vijftiende eeuw en belicht vele facetten, waarvan de kunsthistorische en spirituele inhoud ook in onze tijd nog niets aan kracht heeft ingeboet.