Duizend spiegels is rijk van taal, rijk aan thema's en observaties. Wat zijn die thema's, wat wordt er geobserveerd? De hardvochtige verhouding tussen de seksen? De samenleving als toneel van misverstand en geweld, de geschiedenis als verslindend mechanisme? Misschien. Maar waar het in de eerste plaats om gaat, is de wrijvingskracht tussen de zinnen en tussen, de hoofdstukken. Het is dat element (en niet zoals gebruikelijk een meeslepende verhaallijn) dat aan dit boek spanning verleent.