Reisjournalen van vrouwelijke passagiers zijn zeldzaam. Uit de VOC-periode zijn er slechts twee bekend: dat van Johanna en Helena Swellengrebel uit 1751 en het onlangs ontdekte exemplaar van Maria en Johanna Lammens uit 1736.
Gedetailleerd beschrijven de zusters hoe ze de dag doorbrengen met lezen, spelletjes spelen en musiceren; welke copieuze maaltijden ze krijgen voorgeschoteld en wat hun indrukken zijn van het leven aan de Kaap.
Maar ook de minder prettige kanten van de reis komen aan bod: zeeziekte, kakkerlakken in kledingkisten en angst voor schipbreuk. ' Waarlijk niet onaerdig om te sien, maar vrij wat misselijk om te ondervinden,' merkt Maria Lammens met enige humor op, nadat ze per vergissing een schipper heeft 'begunstigd' met haar braaksel.
Juist in de aandacht voor het detail schuilt het bijzondere van deze dagboeken. Ze bieden een onbevangen blik op het gewone leven aan boord van een 18de-eeuwse Oostindiëvaarder.

Deel 95 (2002) in de Werken van de Linschoten-Vereeniging.