Ze hadden een heel verschillende achtergrond toen ze elkaar in Amsterdam leerden kennen. Jean-Paul Franssens (1938-2003) kwam uit Groningen, A.F.Th. van der Heijden (1951) uit Geldrop. In Amsterdam werden ze de schrijvers zoals wij die nu kennen, ieder met zijn eigen, uitgesproken oeuvre. In 1987 begon hun briefwisseling. Deze begon eerst spontaan; later speelde ook de gedachte aan een eventuele publicatie mee. Wie de vele brieven nu leest ziet een verbluffende ontwikkeling.
Het begint wat voorzichtig en aftastend. Vervolgens lijken ze tegen elkaar op te bieden in wat ze allemaal niet voor bijzonders hebben meegemaakt. Gaandeweg zie je de vriendschap ontwikkelen en zich verdiepen. De brieven geven, vaak op een hilarische manier, inzicht in hun gedachten, gevoelens en belevenissen. Ze laten iets zien van het literaire klimaat in Amsterdam en van hun rol daarin. De briefschrijvers nemen geen blad voor de mond en wassen menig varkentje. Maar het belangrijkst is en blijft hun vriendschap, die op het laatst zelfs ontroerend wordt in hun diepe belangstelling en zorg voor elkaar.