Ningal weet niet wat haar overkomt. Ze is volop aan het schrijven over muziek en de grenzen van de menselijke geest. Via een vriend leert ze de befaamde blinde pianist Tureck Szchumarovdin kennen, en kort daarop nodigt die haar tot haar stomme verbazing uit om samen met hem muziek te spelen. Ze begrijpt het niet. Wat heeft de meester in haar, een bescheiden celliste, gezien? Toch gaat Ningal op de uitnodiging in. Stukje bij beetje komt ze erachter wat haar zo bijzonder maakt. Wat volgt, is intens en bij momenten angstaanjagend.