Ter hoogte van het oog van de mummie kwam een holle oogkas tevoorschijn. Het was donker. Duister. De grot van de dood. Het Grote Niets. Daarna begonnen de windsels sneller en sneller op de grond te vallen en hoe meer stukken stof in de vitrinekast neervielen, hoe meer huid tevoorschijn kwam. Anna zag hoe het gezicht van de mummie zich langzaam aan haar openbaarde. De jukbeenderen staken als zwaarden naar buiten en de wangen waren zo ingevallen dat de mond bijna niet te zien was.

Tijdens een schoolbezoek aan het Museum voor Egyptische Kunst prikt Anna haar vinger aan de tand van een slangenbeeld. Om het bloed te stelpen, gebruikt ze een oud stukje zwachtel van een mummie. Maar dat heeft grote gevolgen. Adam, haar zonderlinge klasgenoot, heeft een paar slangen als huisdier, maar gedraagt zich nog vreemder dan gewoonlijk. Is er een vloek uitgesproken? Anna krijgt in ieder geval het gevoel dat er iets leeft in haar buik. Dan leest ze over een oude Egyptische vloek. Wanneer Anna hulp zoekt bij Adam, blijkt die zich op te maken voor een grote, lugubere ceremonie. Zit er ook in zijn lichaam iets, of liever, iemand anders? Kan Adam, de Slangenvanger, de dingen in haar buik stoppen?