Onderwijsinstellingen vernieuwen hun onderwijs om beter aan te sluiten bij de leefwereld van de ëlerenden´ en de behoefte van de samenleving. Sleutelwoorden daarbij zijn: motivatie, zingeving, adaptief, innovatief en competentiegericht. Onderwijsinstellingen dienen zich ook steeds meer extern te verantwoorden en resultaatgericht en bedrijfsmatig te werken. Kernwoorden hierbij zijn: sturing en controle, resultaatsturing, uniformering en accreditatie.



Het kind en het badwater beschrijft de spanning tussen een bedrijfsmatige aanpak enerzijds en zingeving en bezieling van medewerkers en lerenden anderzijds. Het kind is hierbij de metafoor voor ëde lerende´ waarbij de auteurs zich afvragen wat de optimale omstandigheden voor de lerende zijn. Het badwater is de metafoor voor ëde omgeving´ waarin dit leren plaatsvindt. Hierbij wordt de vraag gesteld hoe deze omgeving optimaal kan worden ingericht.

In het boek zijn de ervaringen en ideeën van ouders, leerlingen, vernieuwers, bestuurders en adviseurs bijeengebracht. Het inleidende hoofdstuk gaat in op de geconstateerde spanning tussen sturing en innovatie; er wordt nagegaan of het mogelijk is het beste uit deze twee werelden te combineren. Daarna volgen bijdragen van auteurs die verschillende rollen in het onderwijs vervullen en vanuit hun eigen perspectief de materie belichten. Aan bod komen het leerproces, de didactiek, de innovatie, de financiën, de IT, de regelgeving, de besturing, de kwaliteit en omgevingsfactoren. Alle sectoren van het onderwijs, van primair tot universitair, zijn vertegenwoordigd. De auteurs hanteren daarbij een variëteit aan stijl en vormgeving; van licht provocerend tot persoonlijke overdenkingen.



Het kind en het badwater is bedoeld voor bestuurders en vernieuwers in het onderwijs. Daarnaast is het interessant voor iedereen die bovenbeschreven worsteling herkent en het onderwijs een warm hart toedraagt.