In Verlicht of verblind? staat het contrast tussen het traditionele christendom en het Verlichtingsdenken centraal. In het denken over onder meer evolutie, discriminatie, (homo-) seksualiteit en man-vrouwverhoudingen staan beide stromingen lijnrecht tegenover elkaar. De nadruk die de Verlichting legt op mensenrechten, vrijheid van meningsuiting, tolerantie en gelijkheid, individuele ontplooiing van de mens, is op zichzelf genomen positief, maar in onze tijd verabsoluteren aanhangers van de Verlichting die waarden, waardoor ze in hun tegendeel omslaan. De moderne seculiere mens eist voor zichzelf tolerantie op, maar niet voor andersdenkenden, en wil zijn zienswijze verplichtend opleggen aan de samenleving. Mensen met een 'afwijkende' mening worden buiten het debat geplaatst; vrijheid van meningsuiting geldt alleen als het gaat om 'verlichte' meningen. Het zelfbeschikkingsrecht van het individu en de afkeer van bevoogdend optreden slaan zover door dat de samenhang in de samenleving onder druk komt te staan. Zo wordt het doorgeslagen Verlichtingsdenken zelf een bedreiging voor democratie en rechtsorde. De kracht en de blijvende waarde van het christelijke geloof is een beter fundament onder onze samenleving. Politici, journalisten, cabaretiers en cartoonisten staat het vrij om christenen en hun geloof genadeloos op de korrel te nemen. Zij kunnen rekenen op begrip en bescherming vanuit de samenleving. ''Gggristenen' hebben hun mond te houden. De 'pluriforme samenleving' wordt met de mond beleden, maar is in de praktijk een lege huls.