Als Kaspar Hauser niet werkelijk had bestaan, had niemand hem kunnen bedenken. Op zestienjarige leeftijd kwam hij in 1928 ineens uit de lucht vallen: hij stond in Neurenberg op een trottoir, slechts in staat tot spreken en lopen op het niveau van een kleuter. Hij bleek altijd gevangen gezeten te hebben, maar waarom? Haat en wraak vielen al snel als motieven af. Een buitenechtelijk kind leek hij ook niet te zijn. Was hij wellicht uit hebzucht of eigenbelang doodverklaard en weggemoffeld? Wanneer Kaspar niet als achterlijke jongen in de anonieme menigte verdwijnt, maar door zeldzame gaven de aandacht trekt, raken steeds meer mensen geboeid door de raadsels die hij belichaamt. Speculaties omtrent zijn afkomst beginnen te circuleren. Kaspar gaat zich opeens dingen uit zijn verleden herinneren en een moordaanslag blijkt dan achter de raadselachtige Kaspar schuil te gaan. Intussen houdt ook de politiek zich bezig met het ‘Kind van Europa’. Een zonderlinge Engelse graaf, tevens geheim agent, maakt zich van Kaspar meester, bederft hem met dure cadeaus en bedelft hem later onder laster. ‘Later’ betekent hier: na de tweede moordaanslag. Wim Zaal plaatst Kaspars leven in een breed historisch kader. Hij betrekt er de ‘wilde kinderen’ bij, de mythe van verdwenen en teruggekeerde prinsen, en de hele zienswijze van de mensen uit die tijd. Ook vervolgt hij de geschiedenis tot aan het heden toe, nu Kaspars identiteit via DNA-onderzoek wéér niet kan worden bewezen: de tests spreken elkaar tegen! De weg naar de waarheid loopt hier door een doolhof van bedrog en complotten, wat dit boek soms op een thriller doet lijken.