De dirigenten van de herinnering behandelt de ontdekking en verbeelding van de volkscultuur in Nederland en haar rol bij en haar rol bij de schepping van een nationale identiteit. De auteur gaat in op het ontstaan van toeristenplaatsen als Volendam en Marken, de volkscultuur als onderwerp in de schilderkunst (o.a. Haagse School) en de opkomst van de openluchtmusea.