Op 1 juni van dit jaar nam Willem Frijhoff afscheid als hoogleraar in de vroegmoderne geschiedenis van de Vrije Universiteit van Amsterdam. Hij sprak ten afscheid een college uit dat was getiteld: Dynamisch erfgoed, of: Heeft de cultuurgeschiedenis toekomst?

In dit college liet Willem Frijhoff nog eens de begrippen de revue passeren die de hoeksteen hebben gevormd van zijn werk als historicus. Steeds lag daaraan ten grondslag de doordenking van het verband tussen de begrippen identiteit, praxis en de erfenis van het verleden, ook wel erfgoed genoemd. Erfgoed is iets wat ons uit het verleden wordt toebedeeld of aangereikt met de opdracht er iets mee te doen en het door te geven aan de mensen die na ons komen.

Cultureel erfgoed valt niet samen met wat in het verleden zelf belangrijk werd gevonden, of met een getrouwe reconstructie van het verleden, hoe belangrijk ook, als basis voor de toe-eigening van dat verleden, maar wordt bepaald door ieders visie op een verleden dat als zinvol voor de toekomst wordt gezien. Erfgoed is cultuur van en voor de toekomst.

Dynamisch erfgoed bevat de tekst van het afscheidscollege samen met een drietal andere recente teksten van Willem Frijhoff over de samenhang van erfgoed en cultuur.