De eerste geschiedenis over de recente omgang met de dood in Vlaanderen
De westerse mens verdraagt de dood niet meer. De doodsbeleving verschraalt en sterft een stille
dood. Het dode lichaam, de huilende familie en de pijn van het verlies duwen we van ons af. Dat
is althans de boodschap die vandaag opgang maakt. Maar is het ook zo?
Is de omgang met de dood wel verarmd? Is dit het laatste taboe dat we moeten doorbreken? Zijn
rouwrituelen verdwenen of veeleer veranderd? Dit boek staat stil bij de doodsbeleving van de
laatste decennia en plaatst vraagtekens bij de gangbare clichés.
Deze geschiedenis van de recente omgang met de dood is uniek in Vlaanderen. De auteur sprak
met nabestaanden en ontleedt belangrijke sociale evoluties. Bidprentjes, getuigenissen en
fotomateriaal illustreren de nieuwe mogelijkheden om met verlies en verdriet om te gaan.
JAN BLEYEN studeerde geschiedenis aan de K.U.Leuven en aan de University of Illinois.
Momenteel is hij als assistent verbonden aan het departement geschiedenis van de K.U.Leuven
waar hij historisch onderzoek doet naar de hedendaagse omgang met de dood in de populaire
cultuur.