Elke dag aardbeien met slagroom, je trouwe hond naast je bed, nog één keer de zee zien - in een hospice is bijna alles mogelijk. Artsen, verplegers en vrijwilligers verlenen er palliatieve zorg aan mensen die niet meer beter worden. Doel van deze intensieve stervensbegeleiding is de patiënt een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven te bieden, zonder daarbij de dood te vertragen of te bespoedigen. Het betekent vooral praten en luisteren, veel aandacht voor pijn en andere nare bijeffecten van de ziekte, en ook speciale zorg voor familie en vrienden. 'Het was net of mijn moeder een beetje op vakantie was in de laatste weken van haar leven.'
Het aanbod van palliatieve zorg in Nederland is de laatste jaren sterk gegroeid door de oprichting van tientallen hospices, bijna-thuis-huizen en speciale afdelingen in verpleeghuizen, ziekenhuizen en verzorgingshuizen. Maar ook thuis is er ruimte voor palliatieve zorg. Steeds meer artsen ontdekken dat ze met palliatieve kennis veel leed kunnen verzachten en veel angst voor de dood kunnen wegnemen. De internationale hospicewereld ziet goede palliatieve zorg zelfs als alternatief voor euthanasie.
Het boek Een goede plek om te sterven wijst de weg in de palliatieve zorg in Nederland. Het geeft antwoord op vragen als: wat kun je verwachten in een hospice, waar kun je in Nederland terecht en wat zijn de ervaringen van patiënten en hun naasten? Een onmisbare informatiebron voor iedereen die met sterven te maken heeft - met een uitvoerige, actuele adressengids.
Een goede plek om te sterven verschijnt in samenwerking met het Netwerk Palliatieve zorg voor Terminale patiënten Nederland (NPTN) en de Stichting Vrijwilligers Terminale Zorg (VTZ).
Rob Bruntink is hoofdredacteur van Pallium, een vakblad over palliatieve zorg, en hospicevrijwilliger. Daarnaast is hij freelance journalist - o.a. voor het Algemeen Dagblad, Medisch Vandaag en Verpleegkunde Nieuws.