Als zijn vader is overleden en hij met zijn zusje de as over zee heeft uitgestrooid, probeert Christiaan het wazige beeld van zijn vader scherp te krijgen. In een stroom van herinneringen vormt zich gaandeweg een schrijnend en liefdevol portret van een man met te veel ambitie en capaciteiten voor zijn tijd en de situatie waarin hij verkeert. In het na-oorlogse Den Haag weet hij het niet verder te schoppen dan fabrieksarbeider. Hij raakt verbitterd, maar probeert zijn zoon te stimuleren om het verder te brengen dan hij. In een ingetogen en beeldende stijl schetst Cees van Hoore een ontwapenend beeld van een virtuoos kankeraar vol onvervulde verlangens, humor, dromen en driftbuien.