Kort na de oorlog werd aan deze “slechte Belgen”, zoals de katholieke senator baron Paul de Moffarts en de La Libre Belgique ze in 1919 systematisch aanduidde, de rekening gepresenteerd. Van zodra het Belgische leger het grondgebied opnieuw in handen had, startten de strafrechtelijke, administratieve en later burgerlijke en fiscale vervolgingen die het land zuiverden van die foute inwoners. Activisten, economische profiteurs, contraspionnen en verklikkers werden door de militaire en burgerlijke parketten in samenhang met de Militaire Veiligheidsdienst intens opgespoord, gevangen gezet en eerst door de krijgsraden en vervolgens door de Hoven van Assisen berecht.

In dit boek wordt nagegaan hoe deze strafrechtelijke repressie gebeurde door het Hof van Assisen van Brabant. Welke feiten werden op welke rechtsgronden voor dit Hof vervolgd en bestraft? Hoeveel van de in beschuldiging gestelde personen werden er vrijgesproken en hoeveel gestraft? Op welke wijze werden zij gestraft en hoelang moesten zij hun straffen effectief uitzitten?

De keuze voor het Hof van Assisen van Brabant is niet toevallig. In Brabant lag namelijk de Belgische hoofdstad Brussel waar niet alleen de belangrijkste Belgische administraties, maar ook de belangrijkste Duitse bezettingsoverheden hun hoofdkwartier hadden, zoals het Gouvernement-generaal, zijn Politische Abteilung, de Verwaltungschef für Flandern en de Duitse geheime politie. In Brussel zetelde vanaf 1917 ook de Raad van Vlaanderen die zichzelf tot parlement van de aanstaande Vlaamse Staat had uitgeroepen. Behoudens van politici en ambtenaren wemelde het er van journalisten, loopjongens, knechten, prostituees, geldschieters, veehandelaars, keurslagers, worsten-fabrikanten, vetsmelters, brouwers, zeepbaronnen, leveranciers van auto-onderdelen, schrootverwerkers, ijzerhandelaars, aannemers, verklikkers en contraspionnen die zichzelf ten dienste hadden gesteld van de Duitsers. De meesten werden na de oorlog met rust gelaten. Slechts enkelen van hen moesten zich voor het gerecht verantwoorden. De keuze tussen beiden was niet altijd rationeel.