In de periode 1950-2000 maakte de bruggenbouw grote veranderingen door, zowel in materiaalkundig als in constructief opzicht. De maatschappij veranderde en het wegverkeer nam explosief toe, waardoor het wegennet ¿ inclusief bruggen en viaducten ¿ enorm groeide. De auteurs belichten de ontwikkeling in materiaalgebruik, installatietechniek en bouwmethoden van onder meer betonnen, stalen en beweegbare bruggen. Aandacht is er ook voor een aantal bijzondere aspecten, zoals incidenten tijdens de bouw, ontwikkelingen in de bediening van beweegbare bruggen en minder in het oog springende onderdelen als bijvoorbeeld opleggingen. Nederlandse bruggenbouwers in het buitenland komen aan de orde en de veranderende rol van de architect in het ontwerpproces wordt belicht aan de hand van een aantal markante kunstwerken.