KONINKLIJKE SCHOUWBURG, R. Korenhof

Omstreeks 1770 lieten prins Karel van Nassau-Wielburg en zijn vrouw Caroline op een van de mooiste plekjes van de stad een elegant stadspaleisje bouwen. Teruggeroepen naar hun duitse landgoederen keerden zij Den Haag echter veel eerder de rug toe dan hun bedoeling was, en zij lieten hun nieuwe huis daarbij onvoltooid achter. Het paleisje raakte in verval en viel enige jaren later toe aan de staat, die er eigenlijk geen raad mee wist. In 1802 werd het verhuurd aan een comité van aanzienlijke burgers, die het lieten ombouwen tot een schouwburg de residentie waardig, die op 30 April 1804,feestelijk zijn deuren opende. Het werd het begin van een Haagse cultuurgeschiedenis die in meerdere opzichten uniek genoemd kan worden. De geschiedenis van de Koninklijke schouwburg is meer dan alleen maar de geschiedenis van twee eeuwen opera en toneel op vaak hoog niveau; het is de geschiedenis van een gebouw dat door zijn heel eigen sfeer een actief aandeel leek te hebben in de voorstellingen die plaatsvonden. Het is tevens de geschiedenis van een publiek dat ook in woelige tijden zijn schouwburg door dik en dun trouw bleef.