Alf Matsson wodt vermist, zei de man met grote nadruk. Zo? En uw pogingen hem op te sporen hebben geen resultaat gehad?

Er zijn een pogingen gedaan. En die zullen ook niet komen, zei de man en staarde hem met een maniakale blik aan.
Martin Beck, die niet meteen doorhad dat die waterige blik van een onwwrikbare vastberadenheid getuigde, fronste zijn wenkbrauwen.
Hoelang is hij al weg?
Tien dagen.
Het antwoord verbaasde hem nauwelijks. Als de man tien minuten of tien jaar had gezegd zou hij zich er evenmin druk om hebben gemaakt. Het enige waarover hij zich op dat moment verwonderde was dat hij hier zat en niet in een roeibootje op de baai. Hij keek op zijn horloge. Misschien kon hij de avondboot nog halen.
Tien dagen is niet erg lang, zei hij op een milde toon.