Dit is een publicatie uit de nalatenschap van Gesshin Prabhasa Dharma, de eerste vrouwelijke rinzai zenmeester in Noord-Amerika. Vanaf 1982 kwam ze jaarlijks naar Nederland om haar leerlingen te begeleiden op de zenweg. Hoewel ze zelf ruim vijftien jaar een zeer intensieve zentraining kreeg in de Japanse zentraditie, was haar zen niet gebonden aan een specifiek land of een specifieke cultuur. Waar zij was, kreeg zen haar gezicht. Dit was voor haar één van de belangrijkste uitgangspunten in de zenbeoefening en in het leven: je kunt je nooit vasthouden aan een bepaald standpunt. Denk niet dat je het weet; het is altijd weer anders.
In de toespraken in dit boek wordt duidelijk dat de essentie van zen aan niets gebonden is. Of Gesshin Prabhasa Dharma praat voor zenstudenten, yogi’s, op conferenties voor Vrouwen en Boeddhisme of de Europese Boeddhistische Unie, dat wat ze overbrengt op haar gehoor is universeel en kan alle vormen aannemen. Het is geen boeddhistisch geleerde of filosofe die hier tot ons spreekt, maar een zeer levendig zenmeester die inzicht, humor en ernst samenbrengt in de hoogste wijsheid. We zien ook de schilderes en dichteres die zij was in de wijze waarop zij ons inwijdt in de kunst van het bestaan. Soms heel eenvoudig, zoals bij de naamgevingsceremonie voor een baby: ‘Je kan maar beter vriendelijk zijn, want het alternatief is onvriendelijk zijn en wie wil er nou onvriendelijk zijn?’ En ook zo: ‘De hoogste wijsheid zou mij aanraden stil te zijn en liefde te zíjn. Want hoe kunnen we over liefde spréken?’ Toch kon Gesshin Prabhasa Dharma in woorden zeggen wat eigenlijk niet in woorden uit te drukken is en steeds weer op een andere manier. Met kalligrafieën en unieke foto's in kleur en zwart-wit.