De tot Fransman genaturaliseerde Belgische dichter Henri Michaux (Namen, 1899 - Parijs, 1984) behoort tot het kruim van de hedendaagse poëzie. Michaux' radicale omgang met het 'ik' en de verwoordingen blijft nog steeds grote invloed uitoefenen. Poëziecentrum brengt een ruime selectie uit Michaux' poëzie en poëtisch proza. De teksten zijn gekozen, vertaald, van aantekeningen en een uitvoerig essay voorzien door dichter en poëzievertaler Bart Vonck. De geschriften van Michaux getuigen van een gedisciplineerde zoektocht naar de vloeibare identiteiten van het schrijvende 'ik'. Zijn invraagstelling van het Westen is tot op heden vruchtbaar gebleken. Meer dan ooit duiken in de Europese cultuur 'vreemdelingen' op die radicale vragen stellen. Van die instelling is Michaux een belangwekkende voorloper geweest. Michaux schrijft in een sprankelende en verrassende taal over zijn positie als binnen- en buitenstaander. Het woord is een scalpel. Het resultaat een flitsende nieuwe werkelijkheid die de leesgewoonten onderuit haalt en de lezer meeneemt in een taalkundig en geestelijk avontuur. Bart Vonck (1957) is dichter, poëzievertaler en criticus. Hij vertaalde poëzie van Federico García Lorca, Cesar Vallejo, José Angel Valente, Pablo Neruda, Antonio Gamoneda, Chantal Maillard, Guy Vaes, François Jacqmin, Ricardo Domeneck en vele anderen. Voor Europalia vertaalde hij mee aan een bloemlezing van de hedendaagse Braziliaanse poëzie. Zijn zevende dichtbundel, 'Kijk: verschaving', is zojuist verschenen bij Uitgeverij P. Vonck schrijft zelf ook in het Frans. Zijn bundel Wanvuur werd in het Frans vertaald door Hans Hoebeke ('Malfeu', Éd. Le Cormier, Brussel, 2012).