Een, twee... er komt geen beweging in die knie. En hij doet ook nog zo'n verrekte pijn. Het gaat heel langzaam. Don ploft achterover op zijn kussens. Rose, Rose, Rose. Waarom blijf ik zo aan haar denken? Ik moet haar uit mijn hoofdzetten. Wat heeft ze aan mij? Ik ben een zeikerd, altijd wat, dikke kaak, stijve knie, moe, moe, moe, oorontsteking, longen.
- Is Don thuis?
- Nee, hij ligt in het ziekenhuis. - Is Don thuis?
- Ja, maar hij ligt op bed- Is Don thuis?
- Nee, hij is naar de dokter.
Die rotknie. Het zal me lukken!

Don is een skater. Samen met een groep andere kinderen brengt hij veel tijd door bij halfpipe, waar hard gewerkt wordt aan techniek en nieuwe stunts. Maar Don kan er niet altijd bij zijn. Hij is vaak ziek. En niemand mag weten wat hij heeft. Steeds vaker komen er vragen, en op een dag is de maat vol. Hij wil niet langer hoeven liegen. Hoe zullen ze reageren als ze horen dat hij aids heeft? En hoe moet het nu verder met Rose...