Priester en systematisch theoloog Ferdinand de Grijs (1931) neemt in 1995 afscheid van de universitaire wereld. Bijna dertig jaar lang was hij hoogleraar. Hij verhuist naar het meest noordwestelijke puntje van het aartsbisdom Utrecht en leidt een leven van studie, consultatie, gebed en meditatie. Daarin staat de persoon van Jezus Christus centraal. Hij doet, zoals hij zelf zegt, ¿onderzoekingen¿, waarbij hij zich laat leiden door het geloof van de Katholieke Kerk. Voortdurend komen de grenzen van het denkbare en het zegbare in zicht. Niettemin ontstaan langzamerhand teksten. Na enkele jaren wordt De Grijs getroffen door verschillende vormen van chronische fysieke malheur. Het betekent dat zijn onderzoekingen noodgedwongen steeds korter van duur en intensiteit kunnen zijn. Het project wordt een langlopende aangelegenheid. In samenspraak met enkele goede vrienden is nu gekozen voor de publicatie van de eerste delen. Ze betreffen ¿Onze Heer¿ zoals Hij leeft in de Kerk en aan de rechterhand van de Vader, en ook zoals Hij komt om te oordelen over levenden en doden. De onderzoekingen zijn weerbarstig en inspannend, verstandelijk en spiritueel, en zetten aan tot verder nadenken en gesprek. Bovenal behoren ze tot een sfeer van gebed en meditatie, waaruit ze afkomstig zijn en waarnaar ze terugleiden.