De afgelopen decennia is een reeks biografieen verschenen over Nederlandse bisschoppen en andere kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders. De gewone zielzorger kwam achter niet aan bod. Noch voor de individuele kapelaan of pastoor, noch voor de zielzorgers en groupe bestond vee aandacht. Juist de pastoors kregen vanaf 1850 steeds grotere invloed. Zij vertegenwoordigden op lokaal niveau het leergezag van de Kerk, waren de intermediair tussen het kerkvolk en de hierarchie en drukten uit hoofde van hun ambt als notabelen in meer dan een opzicht een duidelijk stempel op de plaatselijke gemeenschap. Ofschoon zij als leiders van de geloofsgemeenschap van niet te onderschatten betekenis waren, weten wij betrekkelijk weinig over hun afkomst, opleiding, intellectuele niveau, spiritualiteit, invulling van het pastoorsambt, maatschappelijke en financiele positie, carrierepatroon, huisvesting en dagindeling.