De Brabantse kunstenaar Leon Adriaans (1944-2004) was een boer die schilderde en een schilder die boer wilde zijn. Toen hij in 2004 plotseling overleed liet hij niet alleen een groot aantal schilderijen na, maar ook negen bijzondere 'schilderboeken'. Allen van hetzelfde formaat en daterend uit de jaren tachtig van de vorige eeuw. De oorspronkelijke kasboeken met gelinieerd papier en een ouderwets gemarmerde omslag zijn van voor tot achter volgeschilderd en -getekend door Adriaans. In vrijwel alle boeken schilderde Leon Adriaans van tijd tot tijd zijn 'gedraaid onbeschilderd vierhoek'. In verschillende kleuren, soms als vorm, dan weer als restvorm, maar altijd zeer monumentaal en met een ongelooflijk krachtig gebaar zodat de vierhoeken bijna uit het boek spatten. Op het eerste gezicht is het een abstracte vorm die de kunstenaar ook heeft herkend in het werk van collega's als Roger Raveel, Henk van de Rijdt en JCJ Vanderheyden, zoals uit zijn (aan-)tekeningen blijkt. Bij nadere bestudering blijkt het ook een vorm die duidelijk is geïnspireerd op het boerenleven in Adriaans' eigen leefwereld. We zien een eg, een hooimijt, een raam, een veld: steeds komt de gekantelde vierhoek naar voren, ook in kleinere schetsen en aantekeningen. Het was voor Leon een pure, minimale vorm waaruit hij het maximale heeft gehaald. Als eerbetoon aan het kunstenaarschap van Leon Adriaans zijn in dit boek de mooiste 'gedraaide vierhoeken' verzameld en op ware grootte afgebeeld. Hiermee is de verzameling indrukwekkende vierhoeken een kunstwerk op zich geworden. Voor de facsimile omslag werd een beroep gedaan op schilderboek nummer 7, waarop de kunstenaar destijds zelf de titel met witte verf heeft geschilderd.