Dit boek biedt een overzicht van stromingen in de pedagogiek. In een inleiding hoofdstuk worden enkele benaderingen naast elkaar gezet die vooral buiten de academische setting zijn opgebloeid: van de wereldbeschouwelijke normatieve pedagogiek tot antipedagogiek. Het driestromenland dat de pedagogische discipline in de afgelopen decennia kenmerkte, komt daarna aan bod: geesteswetenschappelijke pedagogiek, kritische pedagogiek en empirisch analytische opvoedingswetenschap. Daarbij wordt, in contrast met gangbare metatheoretische inleidingen, vooral het verschil in opvoedingsconcepties besproken. De schets van de ontwikkeling na het driestromenland mondt uit in een pleidooi voor een eigentijds cultuurpedagogiek.