Gedeeld verdriet voor kinderen map en dvd

Wanneer kinderen een verlies in het gezin meemaken verandert er nogal wat in hun leven. Thuis worden veel dingen anders; de sfeer is niet meer hetzelfde, er is verdriet, er is een lege stoel aan tafel, de vertrouwde rituelen worden aangepast, taken moeten herverdeeld worden. Daarbij zijn kinderen geneigd om zich verantwoordelijk te voelen voor hun verdrietige ouder(s) en soms zelfs voor de gang van zaken thuis.

Kinderen vinden het vaak fijn om naar school te gaan omdat in tegenstelling tot thuis in de schoolomgeving weinig veranderd is. Daarnaast biedt school afleiding en ontmoeten ze er hun vriendjes. Maar de veranderingen thuis en hun emotionele betrokkenheid met het verlies maakt het hen moeilijk zich te kunnen concentreren. Ze voelen een diepe en intense leegte van binnen, voelen zich eenzaam. Soms kelderen de schoolprestaties na een verlies en moet het kind zelfs een jaartje overdoen. Soms halen ze betere resultaten omdat ze proberen afleiding te vinden in het leren. Een tweede belangrijk aspect dat de school belangrijk maakt is dat ze behoefte hebben aan erkenning voor het verlies. De meeste kinderen willen in de klas niet hardop op hun verlies aangesproken worden maar ze willen wel merken dat hun leerkracht weet wat er aan de hand is. Het gaat om subtiele erkenning. Waar ze behoefte aan hebben is dat de leerkracht rekening houdt met de situatie, er begrip voor heeft dat het af en toe niet lukt met leren en huiswerk maken en snapt dat sommige onderwerpen in de les extra moeilijk zijn.

Waarom is deze map ontwikkeld?
In de laatste tien jaar van de vorige eeuw kwamen kinderen als erkende rouwenden plotseling in beeld. Voor die tijd was er maar sporadisch aandacht voor geweest en werden kinderen veelal weggehouden bij verdrietige gebeurtenissen om hen te 'beschermen'.
Uit diverse onderzoeken is echter gebleken dat kinderen vooral gebaat zijn bij ondersteuning uit de naaste omgeving zoals het eigen gezin, de familie en de leerkracht.
Rouwen is geen ziekte, het is een normale reactie op een abnormale gebeurtenis voor een kind. In de meeste situaties hebben kinderen geen psycholoog nodig maar vooral mensen die ze al kennen en die er ook voor hen zijn als het leven moeilijk is.
Een rouwgroep op school past daar heel goed bij omdat ze ondersteuning krijgen uit hun naaste en vertrouwde omgeving en hun verdriet een plaats krijgt op school. Zo kunnen ze verbinding houden met school en zich ook verbinden met de andere dingen die op school gebeuren. Ze voelen zich gezien, in hun totaliteit, als normale kinderen die een verlies hebben meegemaakt.

De oefeningen zijn speciaal ontwikkeld voor kinderen en uiteraard staan er, naast bekende oefeningen, gedichten en verhalen, ook veel nieuwe werkvormen in.