Reizen en liefhebben is daarheen gaan waar je niet bent. Daar begint het lezen van het landschap dat oogt als een schilderij. Je waant je een onbeschreven blad waarop tekens zich inschrijven. Maar je bent niet ongetekend en niet onbetekenend. Je leest tekens zonder object, zonder referentie. Tekens die voorheen er niet waren en alleen op je komst hebben gewacht. De wenkende en wijkende horizon verleidt je van plek te veranderen, in beweging te blijven en door te dringen in deze ruimte van tekens die eveneens naar je zelf blijken te wijzen. Wat in de tijd is geplaatst, het beeld, gaat te rade bij wat tijd zelf verplaatst. De significant bevindt zich aan beide zijden van het beeld.