Als Henry's ouders tijdens een verre reis worden ontvoerd, gaat Henry bij zijn oom en tante en drie nichtjes wonen op het platteland. De tweede nacht in zijn nieuwe kamertje op zolder gebeurt er meteen iets spannends. Hij wordt wakker van gebonk achter de muur en er zitten stukjes pleister in zijn haar. Boven zijn hoofd steken twee knoppen uit de muur. Henry krabt het pleister van de muur en ontdekt allemaal deurtjes, 99 in totaal, in alle soorten en maten. Achter eentje hoort hij bladeren ruisen en regen vallen, en een ander lijkt wel een postbus, en ja, daar liggen brieven in! Henry en zijn nichtje Henrietta komen er snel achter dat het toverkastjes zijn. Henrietta wil het liefst zo snel mogelijk door een van de deurtjes heen gaan. Maar hoe? Zij en Henry zijn te groot om erdoorheen te passen. Er moet een oplossing voor zijn, denkt Henrietta. Henry weet het nog zo net niet. Hij heeft het gevoel dat niet alle plekken waar de deurtjes heen leiden even vriendelijk zullen zijn. En daar krijgt hij gelijk in...