Het regent. Al dagen. Het elfenkamp waar de kleine elf Yorshkrunsquarkljolnerstrink, afgekort Yorsh, woonde, is overstroomd. Zijn oma heeft hem er weggestuurd, want hij is nog jong genoeg om het daarbuiten te redden. Bedroefd en eenzaam doorkruist Yorsh het natte landschap. Dan komt hij ook nog mensen tegen. Mensen eten graag elfen, met rozemarijn, dat zei zijn oma altijd. Gelukkig zijn deze twee mensen niet van plan het grappige kleine wezentje op te eten. Samen reizen ze verder: Yorsh, de mensenvrouw Sajra, de jager en de hond die nog geen naam heeft. In het stadje Daligar komen ze in de gevangenis terecht, want de inwoners zijn bang voor elfen, die vuur kunnen maken en dieren tot leven kunnen wekken. Het slechte weer zal hun schuld ook wel zijn. Als Yorsh in de gevangenis een mysterieuze inscriptie op een zuilengalerij ziet staan, weet hij dat hij op zoek moet naar de betekenis van deze voorspelling. Alleen zo kan hij de regen stoppen. Wie is de laatste elf? Waar is de laatste draak? Kan de wereld nog gered worden? De laatste elf is een spannend, ontroerend én grappig verhaal over een magische reis door een wereld die niet alleen geplaagd wordt door regen.