Jezus is in 33 gekruisigd, wordt algemeen aangenomen. Volgens Frans Vermeiren klopt dat niet. Hij heeft sterke aanwijzingen om te veronderstellen dat Jezus in 70 is gekruisigd, vlak voor de val van Jeruzalem. Hij leidt dat onder andere af uit de geschriften van de joodse geschiedschrijver Flavius Josephus. Aan de hand van diens getuigenissen lanceert hij een verrassende lezing van het Nieuwe Testament. Volgens Vermeiren is Jezus een charismatische leider in de opstand tegen de Romeinen, die door ingrijpen van Josephus van het kruis wordt gered. Deze redding wordt al snel omgevormd tot een mythe, om voor de Romeinen te camoufleren dat het christendom zijn ontstaan vindt in een revolutionaire beweging.
Behalve voor Jezus en Josephus heeft Vermeirens theorie verstrekkende consequenties voor de beeldvorming rond Paulus, Judas en Jacobus, voor de interpretatie van het bijbelboek Openbaringen en verschillende Qumrandocumenten.