Vrijwel alle belangrijke maatschappelijke veranderingen worden de laatste vijftien jaar geassocieerd met ‘globalisering’. Globalisering slaat op toegenomen mobiliteit en migratie, op de gevolgen van de verbreiding van nieuwe digitale media als e-mail, internet en satelliettelevisie, of op de liberalisering van de wereldhandel. Grenzen vervagen en afstanden verliezen hun betekenis, maar globalisering verwijst daarmee nog niet naar een nieuwe mondiale orde en eenheid. Voor velen is globalisering een ongrijpbaar en vaak ook onbehaaglijk proces met onvoorspelbare gevolgen. Bestaande identiteiten en tradities worden doorbroken, maar wat ervoor in de plaats komt is niet altijd duidelijk en soms zelfs bedreigend. In 'De nieuwe wanorde' onderzoekt René Boomkens de culturele betekenis van die zo ongrijpbare globalisering, in het bijzonder voor het alledaagse leven. In vijf essays gaat hij in op de gevolgen die globalisering heeft voor de manier waarop wij wonen, voor onze ruimtelijke omgeving, voor de stedelijke cultuur en samenleving, voor kunsten en alledaagse populaire cultuur, en tenslotte voor de veranderende rol van de nationale politiek in de nieuwe mondiale wanorde.