In de vroege ochtend van 29 mei 1453 zetten de Turken de laatste bestorming in van Constantinopel. Enkele uren later reed sultan Mehmet 11 de stad binnen die eeuwen het centrum was geweest van het Byzantijnse Rijk. Vanaf dat moment zou het ruim vier eeuwen de schitterende hoofdstad zijn van het Ottomaanse Rijk. Van heinde en ver, vanuit het Oosten en Westen kwam een bonte stoet bezoekers af op de wonderen van deze gedroomde hoofdstad. Istanbul was uitgegroeid tot het culturele, religieuze en politieke centrum van een enorm rijk. Het rijk was ontstaan uit de expansiedrift van nomaden uit Centraal Azi en eeuwen lang hebben de Turken aan dit even geduchte als verfijnde wereldrijk gebouwd. Op zijn hoogtepunt was het de machtige rivaal van Europa, Rusland en China, en strekte het zich uit over Afrika, Azië en Europa. Bernard Lewis (emeritus hoogleraar Midden-Oostenstudies van Princeton University) heeft met dit boek een zeer levendig portret geschreven van Istanbul en de Ottomaanse wereld. Hij heeft zoveel mogelijk tijdgenoten het woord gegeven om over de stad aan de Bosporus te verhalen. Het is echter bovenal Lewis' intuïtie voor de Ottomaanse wereld die hem tot een ideale reisleider maakt.