Hoe komt het dat vrouwen soms worden geprezen als ze zich 'mannelijk' gedragen of presteren 'als mannen', maar ook voor 'manwijf' kunnen worden uitgemaakt? Heeft 'mannelijkheid' van vrouwen altijd iets met lesbisch te maken gehad? En waarom zijn vrouwen nooit travestieten? Dit zijn enkele van de vragen waarmee de auteur een speurtocht begon langs Duitse, Franse en Nederlandse bibliotheken en archieven naar allerlei verschillende als 'mannelijk' bestempelde vrouwen tussen 1815 en 1914. De weg voert langs fictieve en historische helden, langs Majoor Frans en soldaat Mlle Lix die al op haar negende kon paardrijden als een huzaar. Androgyne schoonheden en hermafrodiete monsters die zich op de kermis lieten bekijken passeren de revue, maar ook wordt zichtbaar hoe de wereld er uitzag in de ogen van hermafrodiet Herculine/Abel Barbin, voor wie men achteruit deinsde alsof hij een reptiel was. En dan graaf Sandor Vay, rokkenjager en flierefluiter die iedereen voor de gek hield over zijn vrouwel