De verhalen over Griekse goden en heiden hebben iets fascinerends, iets betoverends. Van generatie op generatie worden ze telkens opnieuw verteld. Helemaal te begrijpen zijn ze niet en ze zijn moeilijk te onthouden omdat ze weinig samenhang vertonen en elkaar soms tegenspreken. De enige manier om dieper in deze verhalen door te dringen is ze opnieuw te vertellen. Daardoor kunnen problemen ter sprake worden gebracht die centraal staan in de hedendaagse filosofie, zoals de plaats van verhalen in het menselijke bestaan en de betovering die ervan uitgaat. Apollo, Dionysos, Aphrodite en de anderen is geen boek over filosofen maar over filosofische problemen die sinds Heidegger en Nietzsche het denken beheersen. Het kan dan ook gelezen worden als een inleiding in de hedendaagse wijsbegeerte.